જંગલ મેં મંગલ

Posted on


જંગલ મેં મંગલ

પોતાની જાત ને પ્રોત્સાહિત કરવા આપડા ઈતિહાસ માં અનેક મહિલાઓ ના કિસ્સાઓ છે..પણ, આજ-કાલ નાં ફાસ્ટ જમાના ની વાત કરું તો કૈટિ પેરિ નો ‘રોર ‘ નામનો મ્યુઝિક વિડિયો જોઇને પણ ખાસ્સું એવું પ્રોત્સાહન મળે!

હા..ભારત છોડી ને વિદેશ આવ્યા હોય ત્યારે આવું જ કાંઇક દ્રશ્ય નજર સામે આવી ને ઉભું રહે! એવું લાગે જાણે ‘જંગલ ‘ માં આવી ગયા હોય! શરૂઆત માં જરાય ન ગમે. દર ૨-૩ દિવસે ધરનાં ની યાદ આવે અને પોતાના ર્નિણય ઉપર વારંવાર પ્રશ્ન ઉઠે!

હિંમત જ્યારે જવાબ દઇ દે ત્યારે સંકટ સમય ની સાંકળ સમાન મા-બાપ ની સીખ યાદ આવે કે,” બેટા, ગમે તેવી પરિસ્થિતિ આવે હિંમત નૈ હારતી અને બીજી સીખ કે બેટા, પરિવાર માં કે સમાજ માં હળ-મળી ને રહી એક-બીજા ને મદદરૂપ થવું અને એકલા નૈ ખાવુ- લોકો ની મહેમાનગતિ કરજે એમને મન મૂકી ને ખવડાવજે” બસ..પછી શું? આ તો રામબાણ ઈલાજ!

ધીરે-ધીરે અહીં રહેતા ભારતીયો માં ભળતા થઈએ અને આમ, જીવિત મડદા માં જાન  ફૂંકાય! એક-બીજા નાં ધરે જવાં-આવવા નો સિલસિલો શરૂ થાય. ભારતીયો ની મહેમાનગતિ તો દુનિયાયાભર માં વખણાય, એનાં ક્લાસિસ આપડે ન લેવા પડે!  મુલાકાત દરમ્યાન સમજાય કે આપડે તો એક જ વહાણ નાં મુસાફર છીએ, કોઇ વહેલા તો કોઇ મોડા ચડ્યા છીએ!

અંતે જાતે માગેલો આ વનવાસ કે જંગલવાસ અનુસાશન, એકનિષ્ઠા અને પરિશ્રમ ની તપસ્યા સાથે અને છેલ્લે મિત્રો નાં સહકાર થી મંગલમય બની જાય.

ધારાભટ્ટ-યેવલે

મેઈડ બાય માય વાઈફ

Posted on Updated on

image મેઇડ બાય માય વાઇફ

ધણા પરિવારો એવા હશે અમારી જેમ જે દેશ છોડી નોકરી કે કામ-ધંધાર્થે વિદેશ આવ્યા હોય. આપડી ભારતીયો ની એક ખૂબી છે, દુનિયા માં ક્યાંય પણ જાય પોતાના સંસ્કાર અને ભારતીય ભોજન કોઈ દિવસ નાં છોડે. મારી બહેનપણીઓ, પ્રિયજનો, સગા-વ્હાલાઓ, વિદેશ માં વસતાં મારા મિત્રો બધાંજ મારા આ વિચાર સાથે જરૂર સહમત થશે કે લાખોપતિ ની દિકરી હોય કે કરોડપતિ ની સાઉદી અને એમાંય યાન્બુ આવે એટલે રસોઇ બનાવવા માં એક્સર્પટ બની જાય! કારણ…શુધ્ધ શાકાહારી ભોજન નાં નામે  ૨-૩ વસ્તુ જ બજાર માં મળે! અને આપડે રહ્યા ભારતીયો, જ્યાં સુધી આપણ ને જમવા માં નિત નવી ચટાકેદાર વાનગીઓ ન મળે ત્યાં સુધી ‘પેટ ભરાય પણ, મન નહીં.’ રોજ સાંજ પડે ને પાણીપુરી, ભેળ, ચાટ, વડાપાંઉ નજર સામે દેખાય! પણ વિચારી પુલાવ ઉપર કેટલાંક દિવસ કાઢવા?  એને હકીકત નું રૂપ દેવા પાક કળા ને ઉજાગર કરવી પડે.

આમ તો રાંધવું એ આપણા લોહી માં છે પણ, ૨-૩ કામવાળા ને બબ્બે રસોઇયા વાળા ધર ને છોડી ને આવેલી દીકરી કે વહુ ને પ્રેક્ટીકલ કરવાનો મોકો ઓછો જ મળ્યો હોય! પણ સમય ને ધ્યાન માં રાખી આ ગૃહિણી સફળ થવા નાં મક્કમ ઈરાદા સાથે રસોડા તરફ પગ માંડે અને એવુ પ્રતિત થાય જાણે, લક્ષ્મી જી  નાં ખરા અર્થ માં પગલાં પડ્યા! અને જાણે સાક્ષાત માઁ અન્નપૂર્ણા રસોડા માં પધાર્યા! જેમ નાનું બાળક ધીરે-ધીરે ચાલતા અને પછી દોડતા શીખે એવી રીતેપહેલા નાની વાનગીઓ અને પછી દેશ-વિદેશ ની પણ વાનગીઓ બનાવતા શીખી જાય.

પણ ‘ રસોઈ ની મહારાણી’ બનવા ની આ સફર માં ધર માં પતિ અને બાળકો નાં પ્રોત્સાહન ને દાદ દેવી પડે! શરૂઆત નાં પ્રયોગો માં બળી ગયેલી, સ્વાદ વગર ની કે કાચી પણ બનેલી વાનગીઓ એમ કહી ને ખાઈ લીધી હશે કે વાંધો નહીં બીજી વાર સારી બનશે, તું તારા પ્રયાસો છોડીશ નહીં.જાણી અને જોયેલી પરિસ્થિતી માં જ્યારે આવાં પ્રોત્સાહન ભરેલા શબ્દો સાંભળવા મળે ત્યારે ‘રસોઈ ની મહારાણી’ થવાના પ્રયાસ માં આ ‘ભારતીય નારી કભી ન હારી ‘ એમ વિચારી ને ખૂબ મન લગાડી ને આગેકૂચ કરે! એક સફળ વાનગી તૈયાર કરવા માં એક પણ પ્રયાસ ન છોડે! યુ-ટ્યુબ પર નાં વાનગી નાં વિડિયોઝ, ટીવી પર નાં વાનગી શો,વાનગી બુકોં, મિત્રો ની સલાહ તથા વડીલો નો અનુભવ બધાં જ  પ્રયાસો કરી છૂટે!

અને છેલ્લે સજેલી સફળ વાનગી ફરી એક વાર ટેસ્ટ કરાવવા ટેબલ પર આવે.આ વખતે પતિ નો પ્રતિભાવ કેવો રહેતો હશે?  ‘મેઇડ ઈન ઈન્ડિયા’ નું ટેગ વાંચી ને   આપણા હ્વદય માં જે ગર્વ નો અનુભવ થાય,  એવી જ અનુભૂતિ વાનગી નાં ફોટા ને ફેસબુક પર “મેઇડ બાય માય વાઈફ” નાં સ્ટેટસ ને અપડેઇટ કરતા પતિ ને થાય!   -ધારાભટ્ટ-યેવલે